Öğretmenler Günü Şiirleri

BEN ÖĞRETMENİM
Ben öğretmenim, 
Sevdalısı bu yurdun. 
Dolaşırım sınırlarında yurdumun
En yüksek burçlarına çıkar, 
Bayrak olurum. 

Ben öğretmenim, 
Bir rüzgâr olur eserim, 
Erzurum yaylasından. 
Bütün yaylalarımda dolaşırım. 
Özgürlük olurum.

Ben öğretmenim, 
Yalnızlık türküleri söylerim, mezralarda...
Kemeraltı çarşısındaki insan seline karışır, 
Karışır yüreğim... 
Umut olurum. 

Ben öğretmenim, 
Göçmen kuşlar gibi dolaşırım yurdumda, 
Geceyle biter yolculuğum. 
Aydınlık olur her yan. 
Işık olurum. 

Ben öğretmenim, 
Baharların sevdalısı... 
Çocuklarımın gözlerinden akıp içeri, 
Can veririm. 
Hayat olurum. 

Ben öğretmenim, 
Gökyüzü hepimiz için mavi... 
Bulut olur dolaşırım göklerde. 
Sonra indiğim yerde, 
Rahmet olurum.
 Adem AKYOL

ÖĞRETMENİM
Çocuklar yükselmek isteyen anıt,
Harcını teriyle karar öğretmen.
Seçmiş kendisine ne büyük sanat,
Değerli yapıyı örer öğretmen.
Bir hamur yoğurur iletir saca,
Hakkıyla pişirir, öğretir hece.
Binlerce yavruyu gündüz ve gece
0 kutsal bağrına sarar öğretmen.
Fidanlar büyütür nazik eliyle,
Bilgiyi dağıtır tatlı diliyle.
Ağaran saçının her bir teliyle,
Mutlu bir zirveye erer öğretmen.
Onun yavrusuna bin demek azdır,
Kimisi erkektir kimisi kızdır.
Bu kadar çocuğa hep güler yüzdür,
Gülerken güleni arar öğretmen.
 Nazile DEMİR

ÖĞRETMEN
A'dan başlar aydınlık, 
Bir taş koyar bütün yapılarda temele öğretmen.
Soluğudur düşüncenin buğdaydan yalaza dek
Yeryüzünde ne varsa ondan gelmedir,
Yeryüzü ile el ele öğretmen

Göz gözdür o, uzakları görürüz
Ağızdır o, türkü söyleriz haykırırız günlerden.
Ulaşırız erdem üstüne, gelecekler üstüne biz hep
Çizer büyük değirmisini
Uç olur da gergele öğretmen.

Hey hey, burası bir dağ köyü, kurda kuşa
Bırakılmış göğün kıyısına bırakılmış
83 toprak ev, 83 acı duman,
Çoluğuyla, çocuğuyla 415 karanlık
Kurtulacağız, el ayak kurtulacağız,
Bir okul yapıla, bir gele öğretmen.

Bir ışık, bir ışık daha, 
Gecelerin içindeki ejderlerle dövüşür
Nice istemeseler de, nice önleseler de,
Uyandırır toplumunu
İyiye, doğruya, güzele öğretmen.
 Fazıl Hüsnü DAĞLARCA

SOYLU BİLGİ AĞACI
Yüreğimde sevgi harcı,
Doku sensin öğretmenim.
Her çiçekte burcu burcu,
Koku sensin öğretmenim.
Kalpte ışık, gözlerde fer,
Önde oldun sen her sefer.
Milletimin şan ve zafer
Takı sensin öğretmenim.
Gönlümüzde sevgi bağın,
Yıldızısın al bayrağın,
Güneş tuğlu gül şafağın,
Şavkı sensin öğretmenim.
Attığın her tohum gökçek,
Şefkatinle açar çiçek.
Dillerden hiç düşmeyecek
Türkü sensin öğretmenim.
Ruha huzur, derde ilaç,
Arayanlar sana muhtaç.
Bilgidir en soylu ağaç,
Kökü sensin öğretmenim.
Doğuverse güneş yüzün,
Ufkumuzda kalmaz hüzün.
Gece ile şu gündüzün
Farkı sensin öğretmenim.
 Bestami YAZGAN

ÖĞRETMENİM
Okumayı yazmayı,
Sayıları saymayı,
Güzel resim yapmayı,
Sensin bana öğreten.

Büyükleri saymayı,
Küçükleri sevmeyi,
Yurduma hizmet etmeyi,
Sensin bana öğreten.

Kasabamı, köyümü,
Vatanımı, yurdumu,
Milletimi, soyumu,
Sensin bana öğreten.
 Halin VURAL

ATATÜRK VE ÖĞRETMENİM

Sevgili öğretmenim
Heyecanla beklerdik seni her sabah
"GÜNAYDIN" derdin, seslerin en güzeliyle,
"BUGÜNKÜ KONUMUZ" diye, başlardın söze
Kara tahta Önünde akbilgilerle
Çırpınırdın, birşeyler öğretmek için bize.

"BAYRAK" derdin öğretmenim 
Heyecandan dalgalanırdı sesin BAYRAK gibi
"ATATÜRK" deyince coşardın sen 
Yatağına sığmayan IRMAK gibi.

"ATATÜRK" deyince öğretmenim 
Nefes almaz seni dinlerdik 
Anlatırdın hayatını devrimlerini 
Cepheden-cepheye koşardın sen 
Daha bir büyürdün gözümüzde 
Sanki ATATÜRK'Ü yaşardın sen.

Ellerinden öperim öğretmenim.
En güzel duygularla en güzel bilgilerle
Yetiştirdin bizi
Şimdi içimizde inanç başımızda BAYRAK 
Bu Yurt sevincimiz tasamız bizim 
ATATÜRK ilkeleri en büyük yasamız bizim 
ATATÜRK yolundan dönmeyiz biz 
MEŞ'ALEMİZ ATATÜRK sönmeyiz biz...
 Özkan GÖNLÜM

24 KASIM ÖĞRETMENLER GÜNÜ
Ellerim kirliydi tuttun elimden
Bilgi dağarcığın açtın özünden
Bendeki cevheri gördün gözümden
Umudum sen oldun düşüm sen gibi

Yüksünmedin burnumdaki sümükten
Sende bir insandın etten kemikten
Annem miydin,babam mıydın,eğitmen.
Kutsal meslek istiyorum sen gibi

Yırttığımda yamam oldun dikişsiz
Özünde doğruydun süssüz nakışsız
Yüreğimdi yüreğin düzgün çakılsız
Düz yollarda gideceğim sen gibi

Aklaştı saçların bendeki kara
Yürüdüm bir hayli vermedim ara
Ektiğin tohumlar yeşersin daha
Ben de tohum ekeceğim sen gibi

Yurdumu öğrettin bayrağım başta
Atamı sevdirdin, her an,her yaşta
Kol kolaydık cehaletle savaşta
Şimdi eğitmenim tıpkı sen gibi

Yüreğim yorulmaz feyz aldım senden
Ben de tutacağım çamurlu elden
Dikensiz gördüğüm, dikenli gülden
Demet demet dereceğim sen gibi